به دنیای زنبورعسل و زندگی سالم خوش آمدید،
مفتخریم که بهترین و عالی ترین و طبیعی ترین ماده غذایی و دارویی دنیا را تقدیم شما می کنیم
...
پاستوریزه کردن عسل ، فرایند ضدعفونی کردن شیر و سایر نوشیدنی هاست.این روش توسط”لویی پاستور”شیمیدان و میکروب شناس معروف فرانسوی،ابداع شد.شیر،کره و گاهی اوقات پنیری را که در فروشگاه ها به فروش می رسد،ابتدا پاستوریزه می کنند و سپس در بازار به فروش می رسانند.
در فرایند پاستوریزه کردن،شیر،کره و غیره را ابتدا تا دمایی معین حرارت می دهند و به سرعت سرد می کنند.به این ترتیب باکتریهای موجود درآن ها کشته می شود.عمل پاستوریزه کردن نه تنها از فاسد شدن شیر جلوگیری می کند،بلکه موجب کشته شدن باکتریهای مولد سل و سایر بیماری ها نیز می شود.شیر پاستوریزه را می توان تا مدتها بدون آنکه فاسد شود،نگهداری کرد.عمل پاستوریزه کردن،طعم شیر را تغییر نمی دهد
ولی عسل اینگونه نیست عسل تنها ماده غذایی فساد ناپذیر جهان میباشد که نیازی به فرایند پاستوریزه کردن مثل سایر مواد غذایی ندارد عسل با داشتن آنزیمهای نظیر دیاستاز که نوعی آنزیم گوارش زنبور عسل است و همچنین مواد منحصر به فرد دیگر نظیر اینهیبین و آب اکسیژنه و دیگر مواد ناشناخته طبیعی دیگر که زنبوران عسل به عسل می افزایند مانع فساد پذیری عسل میشود عسل کاملاً رسیده به علت غلظت بالایی که دارد ، هیچ نوع موجود تک سلولی (مخمر یا غیره ) یا پر سلولی قادر به رشد ، تکثیر ، فعالیت و ادامه زندگی نیست و چنین عسلی در معرض هیچ نوع فسادی قرار ندارد عملیات پاستوریزه کردن عسل را در کارخانه های بسته بندی بر روی عسل انجام میدهند تا مواد خارجی مثل ذرات گرده .تیکه های موم .و اجزای باقیمانده زنبور وغیره را از عسل جدا کرده و ان را به صورت صاف و ذلال و مشتری پسند در اورند البته این گام درستی است که مواد ناخالص ان را میگیرند ولی حرارتی که به این منظور به عسل وارد میکنند که حدود ۸۰ درجه میباشد باعث از بین رفتن انزیمهای مفید و ویتامینها و مواد معدنی عسل می.شود.
کارخانه ها بیشتر حرارت را جهت رس نبستن عسل ایجاد میکنند تا عسل بسته بندی شده در بازار روان و شفاف تا مدت زیادی باقی بماند و رس یا گرانوله که طبیعت و ماهیت اصلی عسل است نشود امروزه کسانی که آشنایی کامل با عسل دارند ترجیح می دهند عسل را بدون اینکه حرارت دیده باشد مستقیماً از منابع تولید اولیه تهیه و مصرف نمایند و یا بصورت رس بسته استفاده نمایند چیزی که در بسیاری از کشورهای اروپایی و امریکایی رایج است حدود ۸۰ درصد از مواد جامد عسل را قند ها و بقیه آنرا انواع مواد معدنی ، مواد آلی ، آنزیم ها ، پروتین ها ، چربی ها ، ویتامین ها ، اسیدها و مواد آروماتیک تشکیل می دهند . این مواد بی ثبات و به حرارت بسیار حساس اند . برخی خواص بسیار مفید دارویی عسل به واسطه همین مواد می باشند که توسط حرارت از بین می روند و عسل راتبدیل به ماده ای سمی و بی ارزش مینماید که مصرف ان برای سلامتی بدن مضر است پس نتیجه میگیریم که عسل نیازی به پاستوریزه کردن ندارد و این واژه غلط را نباید در مورد عسل بکار برد.
البته کارخانه ها و زنبورداران و کسانی که رابطه مستقیم در بسته بندی عسل این ماده باارزش و دارویی دارند میتوانند جهت صاف کردن عسل از حرارت کم و غیر مستقیم استفاده نمایند و به جای حرارت زیاد و بهره گیری از مواد رس شکن و مواد شیمیایی مضر جهت شفاف سازی و رس نبستن عسل در بالابردن اطلاعات و سطح فرهنگ مصرف وشناخت مردم گام بردارند تا با استفاده از این ماده شفابخش سلامتی خود و افراد خانواده و همچنین جامعه تامین گردد.
دقت نمائید که ماهیت واقعی عسل جامد است شهد از ریشه گیاه به واسطه حرارت و دمای محیط ترواوش و جاری شده و برای تغذیه زنبور که ان هم در واقع جایزه ایست برای گرده افشانی که گل ها و گیاهان برای بقای خویش در اختیار زنبوران در قبال گرده افشانی قرار میدهند این ماده یعنی شهد با فرآوری زنبوران درکندو تبدیل به عسل می شود و پس از سپری شدن مدتی دوباره به دلیل داشتن قندهای اشباء تبدیل به جامد می شود که در اصطلاح به آن رس بستن یا گرانوله شدن و در بین مردم به اشتباه شکرک زدن نامیده می شود .
نوشته : بورس عسل اصغرپور
